Charlemont-methode

De Charlemont-methode is een Franse stokvechtkunst (La Canne Française) ontwikkeld door Joseph Charlemont in de 19e eeuw. Het systeem is opgebouwd uit vier hoofdonderdelen:

1. Basistechnieken

• Acht hoofdslagen: figuurslag tierce (links), figuurslag quarte (rechts), flankslag tierce, flankslag quarte, beenslag tierce, beenslag quarte, hoofdslag en steekslag
• Oefeningen voor handgewricht en behendigheid zoals molinets (cirkelvormige bewegingen)
• Correcte houding: garde tierce en garde quarte

2. Evoluties

• 21 oefenreeksen van bewegingen om de coördinatie tussen arm- en beenbewegingen te verbeteren
• Bewegingen in vier richtingen voor verdediging tegen meerdere tegenstanders
• De volte: een speciale draaitechniek om uit omsingeling te ontsnappen

3. Verdedigingstechnieken

• Parades tegen alle hoofdslagen
• Ripostes (tegenaanvallen) na verdediging
• Oefeningen met twee personen

4. Gevorderde oefeningen

• Lessen met aanvalscombinaties, paraderingen en tegenaanvallen
• Schermen (l’assaut): toepassing van alle technieken in een gecontroleerd gevecht

De methode benadrukt dat een wandelstok een formidabele verdedigingswapen is wanneer correct gebruikt. Volgens Charlemont moet een slag altijd met de volledige inzet van schouder, arm, onderarm, pols en hand worden uitgevoerd, niet alleen met de pols zoals bij oudere methoden. Dit maakt de slagen veel krachtiger en effectiever voor zelfverdediging.

De ideale stok is gemaakt van kornoeljehout, ongeveer 95 cm lang en weegt 325-525 gram afhankelijk van de kracht van de gebruiker.

Partie 1

Partie 2

Deel 1

Nederlandse tekst (zonder afbeeldingen)

Zie ook Hybride methode